چرا باید مضرات جوش شیرین برای پوست را جدی بگیریم؟ (تحقیقات جدید)

از گذاشتن جوش شیرین روی پوست خود دست بردارید. بگذارید تکرار کنم. از گذاشتن جوش شیرین روی پوست خود دست بردارید. لایه برداری با جوش شیرین یکی از درمان های رایج و کاملا مورد علاقه خانگی هست. من انجام این کار را صدها جا دیده ام؛ مانند مقاله ای که درباره موادی است که اِما اِستون برای پوستش استفاده میکند. جوش شیرین نه تنها موثر نیست، بلکه در واقع به پوست آسیب می‌رساند. باور نمی‌کنید؟ مقاله زیر را بخوانید و ببینید علم چه می کند.

ترکیب جوش شیرین و آب = قلیا

بیایید با یک درس کوچک شیمی شروع کنیم. بیایید با نظریه لوری – برونستد شروع کنیم که میگوید اسید ها دهنده پروتون هستند که می‌توانند یک پروتون از دست بدهند (کاتیون هیدروژن) و بازها گیرنده پروتون هستند که قادرند پروتون را دریافت کنند.

بازها، اسیدها را از طریق اتصال با یون هیدروژن اسید خنثی می‌کنند؛ اما چه دوست داشته باشید چه نه دنیا جایی سیاه و سفید و ساده برای اسید ها و بازها نیست. مولکولهای آمفوتر نیز وجود دارند. آمفوتر یعنی ماده ای که قابلیت دارد هم با اسید ها و هم با بازها واکنش دهد. برخی از این مواد آمفوتری، آمفی پروتیک نیز هستند. به این معنی که می توانند یک یون هیدروژن دریافت کنند و یک یون هیدروژن از دست بدهند.

نام شیمیایی جوش شیرین، سدیم بی کربنات است و بی کربنات یک آمفی پروتیک است. پس هم یون هیدروژن می‌گیرد و هم از دست می دهد به این معنی که جوش شیرین هم با اسید ها و هم با باز ها از طریق اهدا کردن و دریافت کردن یون هیدروژن واکنش می دهد؛ اما خاصیت بازی بیکربنات بیشتر از خاصیت اسیدی آن است. پس به احتمال بیشتر یون هیدروژن را دریافت میکند.

فرمول ترکیب آنها به صورت مقابل است: بی کربنات + آب = کربنیک اسید + یون هیدروکسید

میبینید چه اتفاقی می افتد؟ به خاطر این که بی کربنات باز قوی تری نسبت به اسید است، تمایل به تشکیل یون هیدروکسید در آن بیشتر از تمایل به تشکیل یون هیدرونیوم است که معنای این حرف مانند زمانی است که سدیم بی کربنات را در آب حل می کنید و آن، تمایل بیشتری به تشکیل قلیا دارد.

.

برای مطالعه بیشتر بر روی لینک زیر کلیک کنید:

چرا باید مضرات جوش شیرین برای پوست را جدی بگیریم؟